به توکل نام اعظمت بسم الله الرحمن الرحیم
دلم گرفته می خوام از وطنم براتون یه شعر زیبا از داریوش بگم که زمان انقلاب در کنسرتش با این آهنگ قوقایی به پا کرد.....
25سال است که این آهنگ حرف خودش رو میزنه 25 سال در ایران جنگ و خون ریزی است این سخنان داریوش قبل از خواندن آهنگ بود و الان در ایران صلح و دوستی بر قرار است.
دوباره میسازمت وطن اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم اگر چه با استخوان خویش
دوباره می گویم از تو گل به میل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون به سیل اشک روان خویش
دوباره یک روز آشنا سیاهی از خانه میرود
به شعر خود رنگ میزنم ز آبی آسمان خویش
اگر چه صد ساله مرده ام به گور خود خواهم ایستاد
که بردرم قلب اهرمن ز نعره ی آنچنان خویش
داریوش